吉祥經

 Maṅgalasuttaṃ 吉祥經
maṅg = 吉祥, ala = 足夠, 足夠吉祥

1. Evaṃ me sutaṃ – ekaṃ samayaṃ bhagavā sāvatthiyaṃ viharati jetavane
anāthapiṇḍikassa ārāme. Atha kho aññatarā devatā abhikkantāya rattiyā
abhikkantavaṇṇā kevalakappaṃ jetavanaṃ obhāsetvā yena bhagavā tenupasaṅkami;
upasaṅkamitvā bhagavantaṃ abhivādetvā ekamantaṃ aṭṭhāsi. Ekamantaṃ ṭhitā kho sā
devatā bhagavantaṃ gāthāya ajjhabhāsi –

如是我聞 - 一時世尊在舍衛城祗樹給孤獨園, 那時有一位天人, 在後夜分, 身發光明遍照祗林, 步近世尊, 向世尊頂禮, 後立一旁, 立於一旁後, 天人以偈對佛說: 

2. ‘‘Bahū devā manussā ca, maṅgalāni acintayuṃ; 

Ākaṅkhamānā sotthānaṃ, brūhi maṅgalamuttamaṃ’’.

許多天人與人, 思索吉祥;
期求幸福, 請為他們宣說最高吉祥。

3. ‘‘Asevanā ca bālānaṃ, paṇḍitānañca sevanā;

Pūjā ca pūjaneyyānaṃ , etaṃ maṅgalamuttamaṃ.

遠離愚癡人, 親近智慧者;
供養於應供, 是至上吉祥。

4. ‘‘Patirūpadesavāso ca, pubbe ca katapuññatā;

Attasammāpaṇidhi  ca, etaṃ maṅgalamuttamaṃ.

擇鄰安適住, 往昔修福行;
合理於生活, 是至上吉祥。

5. ‘‘Bāhusaccañca sippañca, vinayo ca susikkhito;

Subhāsitā ca yā vācā, etaṃ maṅgalamuttamaṃ.

博聞善工巧, 勤學於律儀;
言語溫和, 是至上吉祥。

6. ‘‘Mātāpitu upaṭṭhānaṃ, puttadārassa saṅgaho;

Anākulā ca kammantā, etaṃ maṅgalamuttamaṃ.
奉養於父母, 養護於妻兒;
處事不紊亂, 是至上吉祥。

7. ‘‘Dānañca dhammacariyā ca, ñātakānañca saṅgaho;

Anavajjāni kammāni, etaṃ maṅgalamuttamaṃ.

布施及淨行, 濟助諸親友;
不作諸惡事, 是至上吉祥。

8. ‘‘Āratī viratī pāpā, majjapānā ca saṃyamo;

Appamādo ca dhammesu, etaṃ maṅgalamuttamaṃ.

戒除諸惡業, 不飲諸酒類;
遵行於正法, 是至上吉祥。

9. ‘‘Gāravo ca nivāto ca, santuṭṭhi ca
kataññutā;

Kālena dhammassavanaṃ , etaṃ maṅgalamuttamaṃ.

恭敬與謙遜, 知足及感恩;
適時而聞法, 是至上吉祥。

10. ‘‘Khantī ca sovacassatā, samaṇānañca dassanaṃ;

Kālena dhammasākacchā, etaṃ maṅgalamuttamaṃ.

忍辱易受教, 親見諸沙門;
適時而談法, 是至上吉祥。

11. ‘‘Tapo ca brahmacariyañca, ariyasaccāna dassanaṃ;

Nibbānasacchikiriyā ca, etaṃ maṅgalamuttamaṃ.

精進聖潔行, 徹見四聖諦;
促使證涅槃, 是至上吉祥。

12. ‘‘Phuṭṭhassa lokadhammehi, cittaṃ yassa na kampati;

Asokaṃ virajaṃ khemaṃ, etaṃ maṅgalamuttamaṃ.

心觸世間法, 不動不執染;
離憂心安寧, 是至上吉祥。

13. ‘‘Etādisāni katvāna, sabbatthamaparājitā;

Sabbattha sotthiṃ gacchanti, taṃ tesaṃ maṅgalamuttama’’nti.

若能如是作, 事事得無礙;
隨處得安樂, 是至上吉祥。